Boja zuba može se poboljšati fizičkim uklanjanjem mekih i tvrdih nalaga (plaka, kamenca, pigmentacija) profesionalnim čišćenjem u ordinaciji. U tu svrhu se koriste neinvazivne metode ultrazvučnog uklanjanja kamenca i pjeskarenje (air flow).
Ako se kliničkim pregledom uoče bijele mrlje, hipomineralizirane zone cakline, na raspolaganju su mikroabrazija i infiltracija cakline kompozitnim smolama. Često se može javiti potreba za ovim tretmanom nakon skidanja ortodontskih bravica.
Najmanje invazivne metode za posvjetljivanje boje zuba su ordinacijsko ili kućno izbjeljivanje pomoću oksidirajućih sredstava. Indicirane su kod vanjskih diskoloracija zuba, koje su posljedica konzumacije duhana, obojene hrane i pića, starenja. Kontraindicirane su ako na zubima postoje karijes i ispuni aproksimalno ili vestibularno, te diskoloracije avitalnih zuba. Preparati koji se koriste za izbjeljivanje su hidrogen peroksid i karbamid peroksid, u formi gela. Ova sredstva difunduju kroz organski matriks cakline i dentina i razgrađuju se na vodu i kisik. Tokom ove reakcije dolazi do cijepanja pigmenata na sitne molekule i one difunduju van iz zuba. Dolazi do privremene dehidratacije cakline, zbog čega ona izgleda još svjetlije.
Ambulantno izbjeljivanje se vrši sa visokim koncentracijama hidrogen peroksida (25-40%) i obično se izbjeljuju i gornji i donji zubni luk zajedno. Prije početka zahvata, potrebno je očistiti zube od mekih i tvrdih naslaga, a koferdamom ili zaštitnim gelom se zaštite desni od potencijalnih iritacija. Na vestibularne plohe se stavlja gel hidrogen peroksida i utrljava u trajanju koje propisuje proizvođač. Aktivacija gela toplotom i svjetlošću nije uvijek neophodna i efikasna. Nakon isteka propisanog vremena (obično 30-60 min), gel se uklanja i zubi ispiru. Pacijentu se daje savjet da naredni dan ne konzumira obojena jela i pića, da zube četka mekanom četkicom i manje abrazivnim pastama. Zahvat se može ponavljati i više puta. Često se kao posljedica izbjeljivanja javlja privremena preosjetljivost zuba na termičke nadražaje. Ostali neželjeni efekti su iritacija desni i zubne pulpe.
Kućna tehnika izbjeljivanja podrazumijeva primjenu 10-16%-tnog karbamid peroksida u individualno izrađenoj udlazi, koju priprema stomatolog na osnovu otiska i radnog modela. Udlaga sa gelom se postavlja na zube tokom noći u trajanju od 6 do 8 sati, kroz dva do šest tjedana. Stomatolog poziva pacijenta na kontrolne preglede i nadzire tretman, a pacijent je obavezan da se pridržava propisanog vremena nošenja udlage, kako ne bi došlo do hemijskih oštećenja zubnog mesa itd.
Bezreceptni (OTC) preparati za izbjeljivanje su paste za zube, vodice za izbjeljivanje, trakice, gelovi, lakovi itd. Mogu se naći u apotekama i drogerijama i generalno su sigurni za upotrebu. Uglavnom sadrže aktivni ugalj, abrazive, ili niske koncentracije hidrogen peroksida. Mogu biti efikasni, ali ne u onoj mjeri u kojoj je efikasno ordinacijsko izbjeljivanje.
Zaključak: izbjeljivanje zuba oksidirajućim sredstvima generalno povećava mogućnost demineralizacije cakline, može uzrokovati hrapavost i razgradnju kompozitnih ispuna i preosjetljivost. Hidrogen peroksid inhibira polimerizaciju kompozita i uzrokuje oslobađanje žive iz amalgama, pa stomatolog to treba uzeti u obzir.
Sviđa ti se Zubic Iva? Klikni na dugme ispod da me podržiš! Postani Patreon!